 |
Master : จุดจบของสิ่งไร้ค่า... ก็แค่ของไร้ค่า ไม่มีค่า ชำรุดเสียหาย เป็นของที่ทั้งจิตใจชำรุด ร่างกายชำรุด ทุกๆอย่างก็ชำรุด ไม่มีค่าเลยแม้แต่จะแยแส ปลอบโยน หรืออ่อนโยน ตัวเธอน่ะ คิดอะไรอยู่ ของชำรุดอย่างเธอกำลังคิดอะไร ของไร้ค่าอย่างเธอกำลังคิดอะไรอยู่ เธอกำลังคิดอะไร ทำอะไร รู้สึกอะไร เธอ... เธอน่ะ... ...ก็แค่ของที่ฉันไร้ความรู้สึกด้วยไปแล้ว ของไร้ค่าเช่นเธอ ไม่มีสิทธิ์มาถามหาถึงสิ่งที่ฉันไม่รู้สึกแล้ว Slave : ยามที่ท่านชอบทอดทิ้งข้า ยามที่ท่านปล่อยให้ข้าเป็นอิสระ ข้าจะทำเยี่ยงใดได้เล่า นอกจากหยุดนิ่งรอรับความเจ็บปวดสุดท้ายจากท่าน ช่างเป็นความเจ็บปวดอันแสนขมขื่นนัก... ...และข้าก็ไม่ได้โปรดปรานมันนักเลยแม้แต่น้อย |
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น